Poznawanie siebie bywa trudne. Czasem wymaga odwagi, by spojrzeć w lustro i zobaczyć prawdę o sobie – nie tę, którą pokazujemy światu, ale tę, która kryje się głęboko w środku. Akceptacja siebie to nie tylko przyjmowanie tego, kim jesteśmy, ale również pogodzenie się z tym, kim nie jesteśmy.
Od najmłodszych lat słyszymy, że powinnyśmy być silne. Że musimy sobie radzić. Być zawsze wystarczające. Ale czy naprawdę musimy?
Być kobietą – w drodze do siebie
Każda z nas jest w drodze. Czasem idziemy pewnym krokiem, czasem zatrzymujemy się na rozdrożu, a czasem cofamy się, by zacząć od nowa. Nie ma jednej, właściwej ścieżki. Każda z nas szuka siebie – w swoim własnym tempie.
Być kobietą to nie tylko mieć siłę. To również pozwolić sobie na delikatność. To odpuszczanie, gdy świat woła „więcej!”. To uczenie się każdego dnia, jak być swoją własną przyjaciółką – nawet wtedy, gdy w głowie szybciej przychodzą ostre słowa niż czułe myśli.
Ile razy mówiłaś sobie: „Powinnam więcej… Powinnam lepiej…”? Ile razy zostawiłaś siebie na końcu listy spraw do załatwienia? Troska o siebie nie jest słabością. To najprostsza, a jednocześnie najtrudniejsza forma miłości, jaką możemy sobie ofiarować.
Nie musisz być gotowa, żeby zasługiwać
Chcę Ci dzisiaj powiedzieć:
Nie musisz być gotowa, żeby zasługiwać na miłość.
Nie musisz mieć wszystkiego poukładanego, żeby być wystarczająca.
Nie musisz być silna każdego dnia.
Jesteś. Tu i teraz. Taka, jaka jesteś – cała, choć czasem pogubiona.
Pozwól sobie na delikatność. Pozwól sobie na siebie.
Każda z nas jest w drodze. Idziemy razem.
A Ty?
Kiedy ostatnio pozwoliłaś sobie na delikatność? Na bycie sobą – nie tą, która zawsze daje, ale tą, która również przyjmuje?
Może to właśnie dziś jest ten moment, by spojrzeć na siebie z czułością i powiedzieć: jestem wystarczająca.
Zatrzymaj się. Zadaj sobie pytanie: Czego teraz potrzebuję?
Pamiętaj, że na tej drodze nie jesteś sama. Każda z nas jest w drodze – idziemy razem.